فایل ورد برنامه ریزی کالبدی و استاندارد های طراحی مرکز فرهنگی سینما, دانلود معماری
تکنیک های سینمایی سالهاست که پیشرفت کرده و توسعه آن همچنان ادامه دارد و نیازهای مقرر نیز متناسب با ضرورت های آن تغییر یافته است. بدین ترتیب به جهت قابل اشتعال بودن اصل فیلم ها احتیاط کاری های دقیق در قوانین صنعت سینمای ابتدائی و مشخصاً در طرح پروژکتور خانه های اولیه ضروری بود.
هنگام بررسی شرایط مربوط به جزئیات تولید صدا, آکوستیک, گرما ، تهویه و روشنایی مشورت با کارشناس ضروریست. ترتیب دادن جای نشستن ، ورودی ها ، خروجی ها و روشنایی در سینماهای عمومی با وضع مقررات قانونی و اجازه مقامات ذی صلاح محلی کنترل می گردد.
در این بخش کوشش می شود تا به اصول اولیه موثر بر طراحی فضای سینما پرداخته شود و از این رو اشاره به تمام جزئیات مربوط به طراحی و تکنیک سینما امکان پذیر نمی باشد. علاوه بر مقررات ایمنی دولتی ، مقامات ذی صلاح محلی از قدرت خود برای حفظ سلامت عامه استفاده می کنند
در گذشته تاترها را با نصب پرده به سینما تبدیل می کردند ولی امروزه به دلیل وسعت اندازه پرده ها و تصویر در سالن است ، تابع واخنش تالار نیز می باشد. همان قدر که دید خوب مهم است شنیدن خوب نیز حائز اهمیت می باشد.
تالار همایش باید در مقابل نفوذ صدا از خارج عایق بندی شود. در تالارهایی که کمتر از ۳۰۰ نفر گنجایش دارد عایق بندی صدا لزومی ندارد ولی هر قدر به وسعت و گنجایش آن افزوده می شود نیاز به عایق بندی محسوس تر خواهد بود.
چراغ های زینتی و نور افکن های تالار هنگام نمایش باید کم نور شود ولی سایر قسمت های عمومی مادام که تماشاچیان در تالار و بخش های عمومی حضور دارند باید روشن بمانند.
در صورتی که در برق شهر اختلالی پیش آید ، باید چراغ های نظافتچی تالار ، پشت صحنه ، وسایل سمعی و چراغ های اضطراری به وسیله مولد احتیاطی روشن بمانند. در تمام مدت ، باید چراغ های ورود و خروج به تالار روشن باشند. همچنین چراغ های راهروها و صنولی ها مشروط بر این که روی پرده ی سینما اثر نگذارد باید روشن بمانند.
طبق برنامه باید ، چراغ های ایمنی فضاهای عمومی و مراکز کلیدی کارکنان و خروجی ها در تمام مدت روشن نگه داشته شود. در صورت وقوع اختلال در برق شهر باید کلیه چراغ های ایمنی به وسیله ی مولد نیروی احتیاطی روشن بماند تا تماشاچیان و کارکنان بتوانند به راحتی ساختمان را ترک نمایند. مقررات آمریکای شمالی و کشورهای اروپایی تامین مولد برق اضطراری را اجباری کرده است.
علاوه بر پخش یکنواخت انرژی در حجم تالار ، نکته مهم دیگری که باید همواره در طره تالارها مد نظر قرار داده شود میرایی یکنواخت امواج با طول موج ویژه می باشد که برای حصول آن باید پخش یکنواخت مصالح آبسوربنت در تمام سطوح تالار از فرضیات باشد. بدیهی است که اجرای این امر به سهولت میسر نیست و در اکثر موارد محال می باشد زیرا تماشاچیان – که بخش عمده مصالح آبسوربنت تالار را تشکیل می دهند نمی توان بطور یکنواخت و بر روی کف سقف و دیوارها پخش نمود و فقط با پیش بینی های قبلی می توان به آن نزدیک گردید. آشکار است که بخصوص در استودیوها و تالارهای با شکل هندسی موزون (مکعب و نظایر آن) که دارای دیوارهای متوازی و مسطحی باشند خطر وجود امواج ویژه با شدت های متفاوت بسیار زیاد است.
– در تالارهایی که شنوندگان مستقیماً انرژی صوتی را از سرچشمه ی صدا ردیافت می دارند (سینما ، کنسرت ، تاتر و اپرا ، سرود و نظایر آن) باید برای شنوندگان دور از رسچشمه صدا که برای آن ها اصوات مستقیم متناسب با توان دوم فاصله تضعیف می گردد دقت لازم رعایت شود. برای دید مستقیم باید ردیف های مختلف نسبت به ردیف قبلی قدری بلندترباشند که راه مستقیم صوتی برای کلیه ردیف ها موجود باشد.
درگذشته اختلاف ارتفاع را از یکدیگر ۱۲ سانتی متر انتخاب می نمودند. ولی امروه طبق استاندارد فرانسه ۸ سانتی متر کفایت می نماید.
بوفه و رستوران به عنوان فضاهای غیر ضروری تلقی شده و با صلاح دید احداث کننده در نظر گرفته می شود و در صورت احداث دارای شرایط زیر می باشد :
– در هر ساختمان سینما احداث یک بوفه و یک رستوران مجاز است. بوفه ، مخصوص ارائه اغذیه سرد و نوشابه سرد و گرم و رستوران برای ارائه انواع اغذیه گرم (یا هر دو نوع غذای گرم و سرد) می باشد.
فروش موادی که صرف آن ها در سینما ممنوع است در بوفه ، رستوران و هر فضای دیگر سینما ممنوع است.
– در رستوران ،غذا باید به صورت نشسته صرف شود بنابراین رستوران باید مجهز به میز و صندلی باشد . وجود میز و صندلی برای بوفه الزامی نیست.
تمامی فضاهای تاسیساتی خطر زا باید دارای یک فیلتر ورودی بوده و درشان به سمت بیرون باز شود.در صورت تعبیه پست فشار قوی در سینما ، ضابطه های شرکت برق منطقه ای و مفاد نشریه شماره این سازمان در خصوص مشخصات این پست باید رعایت گردد.مخزن مواد سوختی باید در فضایی محصور و مستقل قرار داشته باشد.
این محل باید دارای مجرا و چاه مخصوص باشد تا در صورت سرازیر شدن یا جاری شدن مواد سوختی ، این مواد از طریق مجرای تعبیه شده از محیط خارج گردد.
– در هر سینما یک ورودی باید به تماشگران اختصاص داشته باشد. کارکنان سینما می توانند برای ورود و خروج از این ورودی استفاده کنند لیکن برای ورود و خروج وسائل و تجهیزات ، مواد مورد استفاده در بوفه و رستوران ، حمل و نقل زباله و امثال آن ها باید از طرق دیگری جدا ازورودی تماشاگران استفاده شود.
– ورودی سینما باید نسبت به معبر مجاور عقب بنشیند و فضای پیش ورودی را جهت ازدحام تماشاچیان و تشکیل صف خرید بلیط سینما فراهم آورد. این فضای پیش ورودی باید دارای سقف با سیاه بانی باشد تا تماشاچیان تا حد ممکن از شرایط بد آب و هوایی در امان باشند.
– برای استفاده معلولین باید در محل اختلاف سطح بین خیابان و ورودی ، یک سطح شیب دار به عرض حداقل ۲/۱ متر و به شیب حداکثر ۸ درصد تعبیه شود.
– درهای ورودی سینما باید برای مقابله با فشار جمعیت در موقع خطر بسیار محکم ساخته شده باشد. همچنین درها باید به دو سو باز شوند و حداقل بخشی از آن (در ارتفاع دید) از شیشه نشکن ساخته شده باشد. هیچ یک از لنگه درها در تمام مدت دایر بودن سینما نباید قفل باشد.
– هر سینما باید واجد یک فضای بسته جهت استقرار وسائل نمایش فیلم و پخش صدا باشد. این فضا باید برای حداقل ۲ پروژکتور ( ترجیحاً ۳ پروژکتور) طراحی شده باشد. تقویت کننده های صدا و میزهای برگردان و بازبینی فیلم نیز در اتاق پروژکتور قرار داده می شود.
– دستگاه هایی مانند رکتی فایر ،تابلوی اصلی برق اتاق پروژکتور ، دیمرهای نور سالن و قفسه فلزی مخصوص نگهدای فیلم می تواند در داخل فضای استقرار پروژکتورها یا در درون فضاهای مستقل مرتبط با فضای یاد شده قرار داشته باشد.
– هر سینما باید دارای یک سالن انتظار برای اجتماع تماشاگران قبل از شروع فیلم باشد. این سالن انتظار می تواند به صورت واحد در یک محل و یا بنابر ضرورت طرح ، تقسیم شده ، در چند قسمت ساختمان استقرار یابد.
سیستم های الکترونیکی عبارتند از رزونانس کمکی و آمبیوفونی پیشرفته که هر دو این سیستم ها از تعداد زیادی کانال های صوتی چندگانه استفاده می کند از نظر اصولی صدا توسط میکروفون ها جمع می شود و از طریق بلندگوها به سالن نمایش برگردانده می شود تا پاسخ پژواکی فضا را گسترش دهد. چنین سیستم هایی گرچه به اندازه ساختن ساختمان هزینه ندارد ولی گران هستند. علاوه بر موارد یاد شده در جهت بهبود وضعیت اکوستیکی توجه به نکات زیر می تواند موثر باشد.
سرو صدای پاها باید به وسیله ماتریال جذب کننده ای مانند قالی ، آسفالت و غیره گرفته شود. برای شنیدن صدای خوب در آخر سالن باید سقف با روکش های ضد صوت روی فلز یا صفحات اکوستیکی کاملاً عایق گردد. سطح دیوار عقب و دیوار پروژکتور باید با مصالح ضد صوتی که ضریب جذب آنها زیاد است پوشانده شود . معمولاً ورقه های پشم معدنی برای این کار مناسب است.
در جایی که لازم باشد اکوستیک ها نسبت به انواع مختلف اجرا تغییر کنند ، روش های متعددی برای تنظیم شان وجود دارد. این روش ها به دو دسته تقسیم می شوند : تغییرات فیزیکی و الکتریکی. تغییرات فیزیکی گاه در مقیاس وسیع انجام می شود. نظیر حرکت دادن دیوارها و سقف (که خیلی گران خواهد بود) یا تغییر جذب صوت در اتاق که معمولاً با کار گذاشتن مواد جاذب صوت برای پوشاندن صفحات بازتاباننده انجام می شود.
صفحات لوله دار که یک طرف آنها نرم و طرف دیگرشان سخت است را می توان روی هم تا کرد تا جذب صوت را افزایش دهند. سیستم دیگر عبارت است از داشتن شکافی در پشت و طرفین دایره یا دایره هایی که در آن یک پرده یا «پرچم اکوستیکی» را می توان جا داد و وقتی قرار باشد سالن نمایش برای نمایشنامه مورد استفاده قرار گیرد ، آنها را از آنجا بیرون کشید
مصالح به کار رفته در فضای داخلی تالارها هر قدر سخت تر باشد ، خاصیت انعکاسی آنها بیشتر است. در واقع در سینما ها باید از بروز چنین وضعی جلوگیری نمود.برای جلوگیری از انعکاس صدا از ایجاد دیوارهای موازی (هر چقدر هم کوتاه باشند) باید احتراز نمود. سالن نمایش نباید دراز و باریک باشد.
سقف ها علاوه بر نقشی که به عنوان پوشش سالن دارند. مهمترین عنصر شکل و طرح سالن نیز باشند سقف معمولاً در یک سالن نقش صداگیر را ایفا می کند. درجه شیب جایگاه همان قدر که برای دید اهمیت دارد ، برای شنیدن هم مهم است. وقتی صدا با زاویه کم از سالن عبور کند به خاطر خواص شدیداً جاذب صوت بودن تماشاچیان بسیار تضعیف می شود.
در جهت رفع مشکل درجه شیبی معادل ۳۵ درجه یا بیشتر مورد نیاز می باشد. با این وجود ، فاصله خط دید یک ردیف از ردیف بعدی در هر قسمت از سالن هرگز نباید از ۷۵ میلیمتر کمتر باشد. اگر صندلی ها به شکل دایره چیده شوند این خطر وجود دارد که سطح مقعر زیر پله ها سبب متمرکز شدن صدا گردد. تماشاچیان و پشتی صندلی ها تا حدودی زیر پله ها را می پوشاند و این امر انعکاس صوت را کاهش می دهد ولی برای احتیاط بیشتر باید آنها را با یک ماده جاذب صوت پوشاند.
مطالعه رفتار صوت در سالن نمایش از مسائل بسیار مهم و الزامی است . امواج صوتی در صورت برخورد با یک مانع ، واکنش های متفاوتی از خود بروز می دهند. اولین بخش از امواج صوتی به داخل جداره مانع نفوذ می کند ، قسمتی از آن در خارج مانع استهلاک پیدا می کند ، قسمتی دیگر از سوی دیگر خارج می شود و بخشی نیز منعکس می شود.
جنس ، ساختار ،بافت ،ضخامت و وزن مخصوص مانع ، همگی در کیفیت و کمیت این تغییرات موثرند. آکوستیک یک سالن نمایش هر محصولی را که در آن به نمایش در آید تحت تاثیر قرار می دهد. به واسطه دشواری زیاد ایجاد تغییرات بنیادین در شرایط آکوستیک از طریق دادن تغییرات در خود ساختمان (غیر از برخی تغییرات اجتناب ناپذیر ناشی از (تعداد تماشاچی) ، طراح باید از همان ابتدا درباره خصوصیات آکوستیک تصمیم بگیرد.)
نوع پرده سینما باید با توجه به ابعاد سالن ،قدرت پروژکتور ،بهره روشنایی پرده و میزان روشنایی مطلوب پرده انتخاب شوند.
– اندازه پرده با توجه به عرض سالن نمایش در قسمت جلوی آن ، ارتفاع سالن ، عمق سالن و در نظر گرفتن فضایی در دو طرف پرده برای رفت و آمد به پشت آن و جمع شدن پرده محافظ تعیین می شود. با توجه به اندازه های یاد شده ، بهتر است بزرگترین اندازه ممکن برای پرده انتخاب شود.
توصیه : پرده نمایش بهتر است دارای انحنا باشد به خصوص در سالن های عریض ، این انحنا کمانی است از دایره به مرکز لنز پروژکتور و به طول فاصله لنز پروژکتور از مرکز پرده در پرده های صدفی وجود این انحناء ضروری است.
پرده ها معمولاً روی خطوط مرکزی سالنها و در حالت نرمال نسبت به سالن قرار داده می شوند ، در صورت استفاده از پرده منحنی ، خطوط مرکزی نسبت به وتر و قوس پرده نرمال هستند.
پرده ها را می توان برحسب محل پروژکتور ، نوع سالن و سیستم نمایش از حالت عمودی خارج کرده و شیب دار نمود. در سالن های طراحی شده ، جهت اجرای نمایش های صحنه ای و نمایش فیلم سازگاری هایی ضروریست. در این موارد می توان یک پرده صاف ایمنی نصب کرد یا آن را در جعبه چوبی واقع در جلوی صحنه روی یک غلتک قرار داد.
می توان با دست یا به طور الکتریکی آن را بالا برد. در چنین حالت هایی برای حمایت بالای پرده از جرثقیل های قابل جمع شدن استفاده می شود. پرده های انحنادار باید روی صحنه ، پشت دهانه صحنه قابی شکل نصب شوند.
احتمالاً بهترین راه حل ، نصب آنها روی فریم محکمی متصل به فریم دکورهای معلق سالن نمایش است. روش دیگر این است که پیش از بیرون بردن پرده تمام وسایل صحنه آرایی ،تکیه گاه ها یا اثاثیه از صحنه خارج شوند.
